نصب

• لوله كشي بايد راست، صاف و تا جايي كه ممكن است مستقيم و در خطوط موازي با ديوارها، سقف ها و كف هاي ساختمان اجرا شود.
• خطوط لوله در هر گروه لوله بايد با هم موازي و به هم نزديك باشد. فاصله لوله ها از هم بايد طوري باشد كه اجراي كامل عايق كاري، دسترسي به شيرها و تعمير و تنظيم آنها، جوشكاري، بازرسي و تعمير لوله و اتصالات به آساني ميسر باشد.
• لوله و ديگر اجزاي لوله كشي بايد كارنكرده و نو باشند و از بكار بردن مصالح كهنه و فرسوده خودداري شود. پيش از نصب لوله و اتصالات بايد از نظر سالم بودن بازرسي شده و از به كار بردن قطعات ترك دار، سوراخ دار و معيوب خودداري شود. لوله ها اتصالات بايد پيش از نصب از داخل و خارج كاملاً تميز و عاري از اجسام و مواد خارجي و اضافي شوند.
• نصب لوله و اتصالات بايد بدون اعمال فشار انجام شوند.
• خطوط لوله نبايد از داخل دودكش، كانال هوا، چاه آسانسور، اتاق ترانسفورماتور و اتاق تابلوي برق عبور كند.
• خطوط لوله نبايد از پنجره ها، درها و ديگر بازشوهاي ساختمان عبور كند.
• دهانه هاي لوله انشعاب، كه ادامه لوله كشي آن به بعد موكول مي شود بايد بلافاصله با درپوش موقت بسته شود.
• به هنگام هر وقفه در كار(در پايان هر روز كاري يا تعطيلي موقت كارگاه)، دهانه باز لوله ها بايد با درپوش موقت بسته شوند.
• در لوله كشي روكار يا درون داكت ها و سقف هاي كاذب، هرگز لوله را به صورت معلق و آويزان رها نكنيد.
• در صورت عدم امكان رعايت عمق يخبندان بايستي از عايق مناسب استفاده شود. طبق استانداردهاي بين المللي، عايق كاري براي لوله هاي آب سرد و گرم و همه انواع لوله ها الزامي است. در صورتي كه در كشور ما حتي لوله هاي فلزي را در بيشتر موارد عايق نمي كنند.
• يخ زدگي باعث تركيدگي اكثر انواع لوله ها من جمله لوله هاي فلزي مي شود. آب هنگام انجماد، افزايش حجم مي يابد و همين امر سبب ايجاد فشار در داخل لوله مي گردد.
• لوله هاي پلي پروپيلن در دماي صفر درجه سانتي گراد و پايين تر شكننده شده و وارد كردن ضربه به آنها باعث شكستن يا تركيدگي لوله مي شود. بنابراين بايد آن را با عايق مناسب پوشاند. نصب در چنين شرايطي بايد با دقت انجام شود.
• چنانچه در خارج از ساختمان از لوله هاي پلي پروپيلن استفاده مي كنيد، تا حد امكان اجرا را به صورت توكار انجام داده و در صورت عدم امكان حتماً آن را در برابر نور محافظت كنيد.
• چنانچه به مسئله انبساط لوله هاي روكار در خط آب گرم توجه نشود، لوله در اثر گرما كمي آويزان شده و شكل ظاهري نامناسبي به خود مي گيرند. براي حل اين مسئله بايد از بست هاي معمولي در فواصل معين استاندارد استفاده كرد (جدول 8). فاصله بست هاي ديواري تابع جنس لوله، ابعاد لوله و دماي آب است. علاوه بر رعايت فواصل بست ها كه اجازه حركت طولي را به لوله مي دهند، از بست هاي ثابت، حلقه انبساط (لوپ) يا طرح U استفاده شود.

• انبساط در اتصالات تلفيقي اتصال بسپار كه در آنها پليمر بر روي قطعه برنجي تزريق شده، نمي تواند دو قطعه را از هم جدا كند. جدا نشدن اين اتصالات به دليل شكل خاص قطعه برنجي و شيارهاي تعبيه شده بر روي آن است. در نتيجه نيروي اصطكاك بين فلز و پليمر بر نيرويي كه در اثر عدم يكسان بودن انبساط دو قطعه به وجود مي آيد، غلبه كرده و مانع جدا شدن دو قطعه از هم مي شود.
• براي اتصال قطعات فلزي به اتصالات تلفيقي حتي الامكان از آچار غيرفلزي استفاده كنيد. دقت كنيد كه فشار زيادي به اتصال وارد نشود. • براي اتصال قطعات فلزي به اتصالات تلفيقي به جاي خمير و كنف از نوار تفلون استفاده كنيد. نوار تفلون را بيش از حد استفاده نكنيد.
• در انتهاي مسير و محل نصب شيرها حتماً از بست استفاده كنيد.
• براي عبور لوله ها از روي هم حتماً از پل استفاده كنيد.
• شيرهايي كه براي قطع و وصل جريان آب به كار مي روند، بايد از نوع كشويي، توپي دار باشند. شيرهاي سوزني و واشري براي تغيير و تنظيم جريان به كار مي روند و استفاده آنها جهت قطع و وصل جريان آب اصلي ممنوع است.
• استفاده از لوله هاي پلي پروپيلن براي اتصال به منابع آب جوش و آبگرمكن مجاز است، به شرطي كه بين منبع و لوله پليمري، حداقل 35 سانتي متر لوله فلزي استفاده شود.
• لوله و اتصالات نصب شده در كف پروژه را بلافاصله بعد از تست با شن نرم و سپس سيمان بپوشانيد تا از برخورد با وسايل بنايي برنده، ضربات غيرمترقبه و آتش محافظت شود.